Trucks, fietsen en research

Hoi allemaal!

Het is weer tijd voor een update. Dit keer schrijf ik mijn verslag vanuit een hotelkamer in Cuero, zuid-texas. De naam zegt het al een beetje; je merkt aan de mensen, muziek op de radio en de restaurants dat we dichtbij Mexico zitten. Maar hoe ben ik hier beland?
Dit weekend is het eerste weekend dat we gedrag observaties gaan doen voor het project van mijn collega student Breanna. Deze koeien staan in de plaats Gonzalez. Ons hotel is ongeveer een half uurtje rijden hiervandaan. In de stad Gonzalez waren alle hotels vol in verband met het zogeheten come-and-take-it festival. Vraag me niet wat het precies betekent, maar het is blijkbaar een populair festival. Maar het hotel waar we nu in zitten is echt dikke prima. Best wel veel luxe voor een basic hotel. En de bedden voor 1 persoon zijn bijna zo groot als een twee-persoons bed. Heerlijk!
Vandaag zit de eerste dag erop van de gedrag observaties. Dit houdt in dat we voor 8 uur lang alleen maar naar koeien kijken en turven hoeveel koeien welke gedragingen laten zien. Je kunt wel raden: dit wordt op een gegeven moment wel een beetje saai. Wel is het leuk om te zien wat de koeien allemaal precies doen op zo'n dag (beetje liggen, chillen, eten en vrienden pesten) en dat ze op een gegeven moment aan je aanwezigheid gewend raken. Om niet heel erg op te vallen bleven wij op de truck zitten, aangezien de koeien meer trucks op een dag zien dan mensen. Morgen dus nog een dag en dan rijden we weer terug naar College Station. Er komen nog 4 van dit soort weekenden eraan, maar omdat het niet mijn project is voel ik niet de behoefte om ieder weekend mijn tijd te vullen met koeien observeren. Ik zal daarom nog twee weekenden helpen met dit werk. Want mijn eigen project is ook van start gegaan natuurlijk. Het heeft helaas een beetje opstart problemen. Er zijn video opnames gemaakt van koeiengezichten en van deze beelden willen wij graag een 3D foto maken. Zo kunnen we deze foto later analyseren in een ander programma. Alleen is het moeilijk om deze foto's over te zetten en te bewerken in een ander programma. Helaas is de computer-nerd in mij ver te zoeken en zal ik dus met hulp van anderen hier uit moeten zien te komen. Maar dat is zeker een uitdaging!

Mijn vervoer naar de universiteit is veranderd van een truck naar een fiets! Sinds een week heb ik een fiets, geleend van iemand die op de universiteit werkt. Echt heel toevallig dat zij er een had die ik mocht lenen. Het is zo'n echte ''beach cruiser'' en op de foto lijkt het net een kinderfiets. Het zadel stond ook echt heel laag, dus die is een meter omhoog geschoven. En hij fietst prima! Ik ben helemaal gelukkig. Naast dat ik nu wat onafhankelijker ben, verbrand ik ook mooi wat calorieën. Want het eten hier is lekker, maar niet heel gezond. Het is een half uur heen en een half uur terug, dus dat is een mooie afstand. Gelukkig bestaan er ook andere fietsers hier in College Station, maar het is serieus maar een handje vol. Iedereen heeft hier een auto, het is de normaalste zaak. Wij in Nederland hebben allemaal een fiets, hier in Amerika een auto. En vooral trucks. Grote auto's met dubbele banden, veringen, je kunt het zo gek niet bedenken. Hoe groter, hoe beter. Gelukkig houden ze zich meestal aan de snelheid en houden ze zeker rekening met fietsers. Als ik op een ''bike lane'' fiets, dan rijden de auto's alsnog met een boog om mij heen. Ook is er een verkeersregel waar ik nog een beetje aan moet wennen. Bij een kruising kennen ze het fenomeen ''rechts heeft voorrang'' niet. Degene die als eerste de kruising bereikt, mag als eerste wegrijden. Dus het is goed opletten wie er eerst is en ook gewoon durven je voorrang te nemen. Want anders kan je lang wachten op elkaar.
Naast dat ik nu druk bezig ben met de studie, heb ik besloten een abonnement te nemen op de sportschool. Het is niet zomaar fitness, maar kickbox fitness. Naast de bekende squads en buikspieroefeningen, kan je hier ook slaan en schoppen tegen een boksbal. Heel leuk om te doen. Zeker omdat het voor mij nieuw is en mijn huisgenoot dit ook doet. Kunnen we mooi samen naar de sportschool, wat ook wel weer wat motivatie geeft om het ook daadwerkelijk te doen.

Aangezien ik hier al een beetje gewend begin te raken, begint mijn nieuwsgierigheid groter te worden naar andere plekken in Amerika. Want College Station en cow-farms zijn niet de enige plaatsen waar ik me wil bevinden deze 6 maanden. Er is nog zoveel dat ik zou willen zien en ontdekken van dit land. Gelukkig heb ik daar zeker nog wel even de tijd voor. Maar de grote afstanden maken het niet makkelijk om ''even'' weg te gaan.

Tot de volgende keer weer!

Liefs