Verjaardag, cowboylaarzen, Thanksgiving en Kerst

Hoi allemaal!

Oei, wat heb ik jullie verwaarloosd de afgelopen weken. Ik moet in mijn agenda kijken wat ik allemaal gedaan heb. Het laatste verslag is alweer veel te lang geleden. Shame on me!
De dataverzameling van het project van Breanna is nu echt voltooid! Helemaal gelukkig! Achteraf gezien was het wel een leuke en interessante tijd, doorbrengend bij de koeien. Toch veel geleerd over deze grappige dieren. Want dat zijn ze. Bang voor je, maar o zo nieuwsgierig als je dichtbij ze staat. Op het einde was het ook wel lastiger om ze te dwingen te lopen voor de exercise opdracht. Want ze kenden ons nu wel zo'n beetje en echt bang waren ze niet meer. Ze lachten mij eerder uit, met mijn regenlaarzen ploegend door de modder, in mijn handen klappend, hopen dat ze gelijk in de juiste richting naar buiten renden. Maar nee, er was er altijd wel 1 of 2 die toch besloot om weer het verblijf in te rennen. Dan maar weer als een koeienverschrikker ploegend, klappend en roepend op ze af lopen. Een beetje met mijn armen zwaaien wilde ook nog wel helpen. Dit keer ontliepen ze mij niet meer. Ik kan nu wel zeggen dat ik een doorgezomerde koeiendrijver ben!

Als dank heeft onze begeleidster, dr. Daigle, ons meegenomen naar een manicure en pedicure. Dat was echt even genieten! Ik had dit nog nooit gedaan, tot verbazing van dr. Daigle en Breanna. Ik kon er wel aan wennen moet ik zeggen. Zelfs de stoel tijdens de pedicure kon je op allerlei massage standen zetten. Helaas kon ik niet uren in die stoel blijven zitten. De meneer die mijn voeten en handen heeft voorzien van een massage en een nagellak, komt uit Vietnam en woont hier al 6 jaar. Hij probeert iedere 3 jaar weer terug te gaan naar Vietnam om zijn familie op te zoeken. En zo werken er nog veel meer mannen en vrouwen daar, die ook uit Azië komen.

Met mijn project gaat het goed. De tijd begint wel te tikken, wat het lastig maakt om alles te doen wat ik wil doen. Naast dat ik kijk naar mijn koeien gezichten, wil ik ook nog proberen om iets van het gedrag te analyseren, wat ik ook kan gebruiken voor mijn resultaten. Hoe meer informatie, hoe beter natuurlijk. Mijn studenten werken hard voor me, dus ik denk dat het ook zeker gaat lukken om het meeste af te hebben voor de kerstvakantie, wat al over 3 weken is. En het leuke is: Mijn moeder komt me dan opzoeken! Samen kerst vieren en met ons autootje de weg op, op zoek naar de mooie plekken in Texas.

Op 6 november was mijn verjaardag. Helaas was Allison dit weekend niet thuis, dus ik heb mijn eigen feestje moeten bouwen. Daar hoorde een salsa feestje natuurlijk bij! In mijn eentje, op zaterdagavond, naar een salsa feest. Het was ontzettend leuk! Het was best gemakkelijk om contact te leggen met verschillende mensen daar en dus al gauw wisten een paar dat ik bijna jarig was. Dit heeft mij dan ook twee gratis drankjes opgeleverd, haha. Op de zondag zelf heb ik de hele dag gevuld met skypen. Familie en vrienden heb ik kunnen spreken, zodat ik toch niet zo alleen was. En in de avond ben ik uit eten geweest met een aantal vrienden van Allison, wat ook heel gezellig was. Dus uiteindelijk een top verjaardag gehad. En naast de salsa weet ik nu ook hoe ik de two-step kan dansen! Als deel van optimale integratie: Op donderdag-, vrijdag- of zaterdagavond naar de club Harry's gaan om daar wat country dansjes te wagen. Het enige wat nog miste waren mijn cowboylaarzen. Die heb ik dan ook vorige week kunnen toevoegen aan mijn schoenencollectie!

Op 24 en 25 november was het Thanksgiving. Dit feest zegt dank aan de oogst en allerlei andere goede dingen, zoals gezondheid en familie. Het betekent dan ook veel eten, samen met elkaar. En vooral kalkoen. Veel kalkoen. Met aardappelpuree, sperziebonen, stuffing, pompoentaart en ga zo maar door. Veel te veel lekkere dingen om te eten. Ik had ook een cheesecake gemaakt (deze keer beter gelukt dan de eerste). Wat nog wel even wennen is, is dat er veel verschil is in maten hier. Geen kilogrammen maar pounds, geen kilometers maar miles, geen Celsius maar Fahrenheit, geen milligram maar cups, geen centimeters maar feet. Dit vraagt vaak om de nodige omreken momenten en schattingen tijdens het koken. Tijdens deze dagen van Thanksgiving is het mij gelukt om naar een echte American Football wedstrijd te gaan! Dit was zo ontzettend gaaf! Zeker omdat ik en mijn begeleidster field passes kregen, wat betekende dat we letterlijk langs de zijlijn stonden. Dit zorgde voor een ''moment of fame'' op de Amerikaanse televisie, wanneer een speler van de tegenstander vlak voor ons even gras moest happen. Nou ja, het was meer asfalt. Wat maakte hij een smakkerd. Ik schrok me het apezuur, haha. Maar dat maakte de ervaring nog beter! En tijdens ''halftime'' komt de band van het team spelen op het veld. Dit doen ze niet op vaste posities, maar ze lopen door elkaar en langs elkaar, wat zorgt voor mooie figuren en bewegingen. Dit hebben we daarom ook van hogerop bekeken. En aangezien dit de laatste thuis wedstrijd van het seizoen was, heb ik mezelf die dag bestempeld als een geluksvogel!

En nu is het aftellen naar de Kerst! Helaas mis ik de goedheiligman dit jaar, dus ik hoop dat Santa mijn naam in zijn boek heeft staan. De kerstboom staat in ieder geval al te pronken in onze woonkamer. Alleen de koude temperaturen missen nog (nou ja, 15 graden is niet verkeerd natuurlijk). Maar ik heb wel aan mijn moeder gevraagd of ze wat pepernoten mee wil nemen voor me, want die mis ik toch best wel een beetje.

Als laatste wil ik jullie de update over de grootse verkiezingsuitslag natuurlijk niet onthouden. Trump bleek de grote winnaar. Wie had die aan zien komen? Veel mensen niet, ook niet hier in College Station. Maar toch zijn de Republikeinen hier meer vertegenwoordigd. In Hillary zagen ze in ieder geval niet veel goeds. En ze zijn het er mee eens dat Trump ook veel broodje aap verhalen verkondigt, maar toch hebben ze hoop dat er iets goeds van terecht komt. Zeker omdat Trump meer aandacht geeft aan de agrarische sector, die hier nogal aanwezig is. En dat hij niet alle bestaande plannen om zeep wil helpen, maar ze voor een deel wil aanpassen, zoals het zorgsysteem en immigratie. Ik moet zeggen dat ik het nieuws niet heel erg gevolgd heb (foei), maar dat ik vooral met mensen gepraat heb en om hun mening heb gevraagd. Wat eigenlijk nog interessanter is ook.

Deze update was zeker even nodig! Veel leesplezier en ik zal jullie ook wat beeldmateriaal meegeven, om het verhaal compleet te maken.

Veel liefs!