Football en Amerikaanse interesses
Blijf op de hoogte en volg Lisa
12 Oktober 2016 | Verenigde Staten, College Station
Hee allemaal!
Er is weer een week voorbij en daarom weer tijd voor een verslag.
Deze week heb ik al wat meer duidelijkheid gekregen over mijn eigen onderzoek. Binnenkort moeten er een aantal uren koeien-video's geanalyseerd worden. Lopend, liggend, staand of aan het eten. Dat zal iedere tien minuten hetgeen zijn wat ik moet bepalen, voor een aantal uren lang. Gelukkig krijg ik hierbij hulp van twee studentes die in hun bachelor zitten en extra studiepunten kunnen verdienen door te helpen met lopende onderzoeken.
Het weekend koeien observeren in het plaatsje Gonzalez was eerlijk gezegd best een lange zit. We zaten buiten op de truck naar koeien te kijken, 8 uur lang. Hoe warmer het werd, hoe minder nauwkeurig ik naar de koeien ging kijken. Op een gegeven moment maakte het mij niet zo uit of ze nou stonden of lagen, haha. Niet de beste instelling, maar zoveel uren focussen is nou niet een van mijn beste kwaliteiten. Wel een grappig detail: We willen uiteindelijk ook de koeien laten rondrennen voor een bepaalde tijd, zodat we kunnen kijken of er verschil in gedrag optreedt na 20 keer heen en weer gerend te hebben. En mijn begeleidster Courtney had een leuk idee. De koeien werden door man en paard verplicht heen en weer gestuurd in een soort laan tussen de verblijven. Het paard kreeg een GoPro op z'n hoofd gebonden, zodat we ook wat leuke beelden van rennende koeien en paardenhaar kunnen krijgen. Dat is mijn begeleidster: Altijd dingen proberen en kijken wat eruit komt.
Gedurende de week was het vrij rustig allemaal. Ik ben nog steeds bezig met het schrijven van mijn introductie van mijn verslag. Hopelijk gaat het snel goed lopen met het analyseren van de video beelden, dan zijn we namelijk weer een stapje verder.
Op vrijdag mocht ik mee uit eten met Allison en twee vrienden van haar. En dit keer niet bij een fastfood tent, maar een echt restaurant. Het was wel een steakhouse, maar dan nog. Gezellige sfeer, lekker eten en uiterst vriendelijke bediening. Daar kan de bediening in Nederland soms wel wat van leren. Maar er zit ook wel een beetje een gedachte achter. Hier is het heel normaal dat als je uit eten gaat, je ook fooi geeft. Dit is normaal gesproken 10% van de gehele rekening. Dit kan dus best fors zijn. Dus hoe aardiger de bediening is, hoe meer je bereid bent te geven natuurlijk.
Dit weekend was het football weekend! Het team van de universiteit, The Aggies, speelden tegen het team van Tennessee, in het stadium op de campus. En dit is echt een happening. Voorafgaand en tijdens de wedstrijd zie je overal mensen die een party tent opgezet hebben met genoeg eten en drinken voor de hele dag. Dit fenomeen wordt ''tailgate'' genoemd. Iedereen is gekleed in de kleur van het team (bordeaux rood) en is vrolijk. Het is een gezellige boel en je merkt dat iedereen echt meeleeft met het team en niks van de wedstrijd wilt missen. De een gaat het live bekijken in het stadium zelf, de ander zet de tv aan in de party tent. Ik volgde Allison naar verschillende plekken, want dit was natuurlijk ook een goed moment voor haar om oude vrienden weer te zien. De meesten zijn nog steeds heel geïnteresseerd naar waar ik vandaan kom en wat ik kom doen. En vooral wat ik van Amerika/Texas vind tot nu toe. Amerikanen zijn zeker open en vragen je dingen, maar wat me de laatste tijd steeds meer opvalt, is dat ze heel graag praten. En dan ook vaak over zichzelf. Je vraagt ze een ding en je krijgt gelijk een heel verhaal terug. En soms mis ik dan een wedervraag. Dit weekend ben ik er dus een beetje achter gekomen dat er ook verschillen zitten tussen Amerikanen en hun interesses in zichzelf en hun gesprekspartner. De gesprekken die ik gevoerd heb dit weekend waren zeker interessant. Waarom de zorg en het onderwijs zo duur zijn hier en waarom de meesten een baan belangrijker vinden dan hun eigen geluk. Of op wie ze gaan stemmen tijdens te verkiezingen. En waarom het best normaal is om op vroege leeftijd te trouwen, zeker in het zuiden van de VS.
Na de wedstrijd van 4 uur lang was het feest: We hadden gewonnen! En jeetje, wat gaat iedereen dan los zeg. Schreeuwen, juichen en iedereen die in je buurt staat geef je een knuffel. Wat was iedereen blij. Ook de mensen uit het stadium kwamen naar de uitgaanswijk Northgate. Allison, haar vriendin Chelsea uit Houston en ik hebben die avond verschillende bars bezocht en vele oude vrienden en Tennessee-aanhangers ontmoet. Het was een gezellige boel, maar ik kon het drinktempo van deze twee dames niet bijhouden. Want zij draaien hun hand er niet voor om. Zondag was dan ook een uitbrak dag, vooral voor Allison. Die was ook niet heel erg aanspreekbaar, haha.
Deze week staat er weer genoeg op de planning om te doen aan zowel mijn eigen project als die van mijn collega Breanna.
Tot de volgende update maar weer! xxx
Er is weer een week voorbij en daarom weer tijd voor een verslag.
Deze week heb ik al wat meer duidelijkheid gekregen over mijn eigen onderzoek. Binnenkort moeten er een aantal uren koeien-video's geanalyseerd worden. Lopend, liggend, staand of aan het eten. Dat zal iedere tien minuten hetgeen zijn wat ik moet bepalen, voor een aantal uren lang. Gelukkig krijg ik hierbij hulp van twee studentes die in hun bachelor zitten en extra studiepunten kunnen verdienen door te helpen met lopende onderzoeken.
Het weekend koeien observeren in het plaatsje Gonzalez was eerlijk gezegd best een lange zit. We zaten buiten op de truck naar koeien te kijken, 8 uur lang. Hoe warmer het werd, hoe minder nauwkeurig ik naar de koeien ging kijken. Op een gegeven moment maakte het mij niet zo uit of ze nou stonden of lagen, haha. Niet de beste instelling, maar zoveel uren focussen is nou niet een van mijn beste kwaliteiten. Wel een grappig detail: We willen uiteindelijk ook de koeien laten rondrennen voor een bepaalde tijd, zodat we kunnen kijken of er verschil in gedrag optreedt na 20 keer heen en weer gerend te hebben. En mijn begeleidster Courtney had een leuk idee. De koeien werden door man en paard verplicht heen en weer gestuurd in een soort laan tussen de verblijven. Het paard kreeg een GoPro op z'n hoofd gebonden, zodat we ook wat leuke beelden van rennende koeien en paardenhaar kunnen krijgen. Dat is mijn begeleidster: Altijd dingen proberen en kijken wat eruit komt.
Gedurende de week was het vrij rustig allemaal. Ik ben nog steeds bezig met het schrijven van mijn introductie van mijn verslag. Hopelijk gaat het snel goed lopen met het analyseren van de video beelden, dan zijn we namelijk weer een stapje verder.
Op vrijdag mocht ik mee uit eten met Allison en twee vrienden van haar. En dit keer niet bij een fastfood tent, maar een echt restaurant. Het was wel een steakhouse, maar dan nog. Gezellige sfeer, lekker eten en uiterst vriendelijke bediening. Daar kan de bediening in Nederland soms wel wat van leren. Maar er zit ook wel een beetje een gedachte achter. Hier is het heel normaal dat als je uit eten gaat, je ook fooi geeft. Dit is normaal gesproken 10% van de gehele rekening. Dit kan dus best fors zijn. Dus hoe aardiger de bediening is, hoe meer je bereid bent te geven natuurlijk.
Dit weekend was het football weekend! Het team van de universiteit, The Aggies, speelden tegen het team van Tennessee, in het stadium op de campus. En dit is echt een happening. Voorafgaand en tijdens de wedstrijd zie je overal mensen die een party tent opgezet hebben met genoeg eten en drinken voor de hele dag. Dit fenomeen wordt ''tailgate'' genoemd. Iedereen is gekleed in de kleur van het team (bordeaux rood) en is vrolijk. Het is een gezellige boel en je merkt dat iedereen echt meeleeft met het team en niks van de wedstrijd wilt missen. De een gaat het live bekijken in het stadium zelf, de ander zet de tv aan in de party tent. Ik volgde Allison naar verschillende plekken, want dit was natuurlijk ook een goed moment voor haar om oude vrienden weer te zien. De meesten zijn nog steeds heel geïnteresseerd naar waar ik vandaan kom en wat ik kom doen. En vooral wat ik van Amerika/Texas vind tot nu toe. Amerikanen zijn zeker open en vragen je dingen, maar wat me de laatste tijd steeds meer opvalt, is dat ze heel graag praten. En dan ook vaak over zichzelf. Je vraagt ze een ding en je krijgt gelijk een heel verhaal terug. En soms mis ik dan een wedervraag. Dit weekend ben ik er dus een beetje achter gekomen dat er ook verschillen zitten tussen Amerikanen en hun interesses in zichzelf en hun gesprekspartner. De gesprekken die ik gevoerd heb dit weekend waren zeker interessant. Waarom de zorg en het onderwijs zo duur zijn hier en waarom de meesten een baan belangrijker vinden dan hun eigen geluk. Of op wie ze gaan stemmen tijdens te verkiezingen. En waarom het best normaal is om op vroege leeftijd te trouwen, zeker in het zuiden van de VS.
Na de wedstrijd van 4 uur lang was het feest: We hadden gewonnen! En jeetje, wat gaat iedereen dan los zeg. Schreeuwen, juichen en iedereen die in je buurt staat geef je een knuffel. Wat was iedereen blij. Ook de mensen uit het stadium kwamen naar de uitgaanswijk Northgate. Allison, haar vriendin Chelsea uit Houston en ik hebben die avond verschillende bars bezocht en vele oude vrienden en Tennessee-aanhangers ontmoet. Het was een gezellige boel, maar ik kon het drinktempo van deze twee dames niet bijhouden. Want zij draaien hun hand er niet voor om. Zondag was dan ook een uitbrak dag, vooral voor Allison. Die was ook niet heel erg aanspreekbaar, haha.
Deze week staat er weer genoeg op de planning om te doen aan zowel mijn eigen project als die van mijn collega Breanna.
Tot de volgende update maar weer! xxx
-
12 Oktober 2016 - 09:41
Heleen:
Lieve Lisa, heerlijk om die verslagen van je te lezen. Samen met de foto's krijgen we een goed en ook reëel beeld. Ik ben zo benieuwd wat je merkt van de sfeer en stemming rondom de verkiezingen. Doet het filmpje van lucky tv bij jullie al de rondgang? het tweede debat van Hillary en Donald, op muziek gezet van ' dirty dancing'. Geniaal, het gaat de hele wereld over.
Gisteren Paul weggebracht, de wereld is klein.gelukkig hebben we alle mediale middelen om elkaar te zien en te spreken.
Vandaag een dagje thuis achter de computer om achterstallig werk in te halen en oefenen met zingen want volgende week ga ik een weekje naar Frankrijk, Roaix om te zingen met wat vrienden. Aan het einde van de week geven we een klein concert in een kerkje in de buurt. zin in!!
Zingen met koeien... is dat geen leuk idee om uit te werken?
He, lieve meid, sterkte (in de moeilijke momenten), succes (met het onderzoek) en veel plezier voor alle andere momenten. Ik schreef van de week een kaart naar mijn petekind die 18 is geworden met de tekst: waarom binnen je comfortzone blijven als daarbuiten veel meer te beleven valt!!
Groetjes, ook van Piet -
12 Oktober 2016 - 19:32
Lisa:
Hoi Heleen!
Wat een ontzettend lief berichtje! Op facebook zijn er inderdaad al wat filmpjes te vinden van Hillary en Donald, haha. Ook die van Lucky tv. Ze zijn populair onder de filmpjes-makers.
Super leuk vooruitzicht om naar Frankrijk te gaan. En ook dat jullie een concert gaan geven daar. Hebben jullie al fans? Ben benieuwd hoe het jullie vergaat daar! Veel plezier gewenst alvast!
Zingen met koeien lijkt me ontzettend grappig om een keer te proberen. Volgens mij is er al wel eens onderzoek gedaan naar het effect van klassieke muziek in de stallen op het stress niveau van de dieren. Ik zal komend weekend eens kijken of ze mijn stem waarderen, haha.
Dankjewel! Ik vind die tekst echt super! En het is zeker waar. Geniet in Frankrijk en ook veel succes gewenst met alles.
Lieve groetjes terug -
12 Oktober 2016 - 22:05
Piet:
hoi lisa, even een berichtje vanuit de bovenkamer in Valkenburg. Ook ik volg je verslagen. Leuk om te lezen hoe het je vergaat en je draai begint te vinden.
De foto's geven een beeld van Texas zoals ik het me voorgesteld had. Groot, ruim e overwegend agrarisch. Heleen en ik proberen ons nieuwe leven vorm te geven, alle kinderen over de grens en wat we nog hebben zit in het Hoge Noorden. gelukkig komt Sofanne dit weekend gezellig thuis als Heleen in Frankrijk zit. ik denk dat ik er daarna maar een retraite week van ga maken, alleen praten met mijn kippen. ik heb trouwens een kip met alzheimer. zij is gaan broeden in oktober en dat niet alleen, ook nog zonder eieren. Kijken hoelang ze het volhoudt. Voor nu een 'big hug' of zo iets en een dikke kus.
groetjes Piet -
13 Oktober 2016 - 06:23
Lisa:
Hoi Piet!
Wat een leuk bericht! Hoe gaat het met de studie?
Haha, dat zullen de kippen gezellig vinden. Oh jeetje, ze is flink van de leg zo te horen. Misschien leert ze van haar leg-genote dat het broeden nu niet veel zin heeft.
Het is nu waarschijnlijk te koud bij jullie om nog lekker buiten te kunnen zitten?
Knuffel en kus terug!
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
