Aankomst mama, Kerstmis en start roadtrip
Blijf op de hoogte en volg Lisa
31 December 2016 | Verenigde Staten, College Station
Hoi allemaal!
Het is weer tijd voor een blog. Er is veel gebeurd in 4 weken tijd. Ik zal daarom bij het begin beginnen.
Begin december was er nog volop leven in de universiteit. Iedereen was bezig met de laatste hand aan het onderzoek en leren voor examens voordat de kerstvakantie zou beginnen. Halverwege december was het dan ook redelijk uitgestorven in het gebouw. Examens waren gemaakt en de meeste studenten gingen naar hun ouderlijk huis voor de feestdagen. Ook op de verdieping waar ik werk was het niet heel druk meer. Het was echt aftellen tot de vakantie.
Op zondag 18 december, na totaal 2 uur vertraging, kon ik eindelijk mijn moeder een knuffel geven! Heelhuids aangekomen in College Station na een lange reis. De twee dagen erna ben ik nog naar de universiteit gegaan om nog wat te werken aan mijn verslag, zodat ik die nog naar mijn begeleidster kon sturen voor feedback. Op dinsdagavond 20 december konden wij de auto ophalen die we gehuurd hebben voor 3 weken. Wij dachten een leuk nederlands-achtig koekblikje te krijgen, maar het werd een iets grotere variant. Want ze hadden geen kleintjes meer.. Dan maar gelijk als een echte Amerikaan de weg op. Toch kregen wij het Spaans benauwd bij het idee door een drukke stad te moeten rijden met zo'n groot gevaarte. Dus toch maar terug om deze auto proberen om te ruilen. Dit kon pas een week later, want alle kleine auto's waren uitgeleend. Zo gezegd, zo gedaan. Blij reden wij weer naar huis met een (nog steeds wel) redelijk grote auto, maar deze kwam enigszins meer in de buurt van onze eigen Nederlandse versie. De reis kon beginnen!
Allereerst hebben we de omgeving een beetje verkend. Een tripje naar de campus, mijn werkplek en het football stadium. Ook zijn we naar een park in de buurt van College Station geweest, waarbij we het voor elkaar kregen om te verdwalen.. De buurstad Bryan was ook een bezoekje waard en de George Bush Library and Museum stond ook op ons to-do lijstje. Dit museum vertelt het levensverhaal van George Bush Senior, van jongen tot president van Amerika (1989-1993). Na een beetje in College Station gereden te hebben, wilden we wat meer avontuur op de weg. We besloten daarom een bezoekje te brengen aan Breanna, wonend in een buitenwijk van Dallas. Het was een 6-uur durende trip in totaal die wel heel relaxed verliep. Dat is wel een voordeel van Amerika: De wegen zijn er op gemaakt om met grote auto's te rijden.
En toen was het Kerst! Wij hebben deze dag heel rustig aan gedaan. Allison was deze dag ook vrij van haar werk, dus ze besloot om lekker te koken voor ons. Heerlijke kip uit de oven, met home-made muffins a la Lisa voor het toetje. En de enige echte Kerst film kon niet ontbreken: White Christmas, met Bing Crosby in de hoofdrol. In tegenstelling tot Kerst bij ons kennen ze hier maar 1 Kerstdag, dus de maandag erna was weer redelijk normaal. Wij hebben deze dag dan ook gebruikt om ons voor te bereiden op de trip naar downtown Dallas. Met dank aan Sygit navigatie en co. zijn wij uiteindelijk in Dallas aangekomen. Maar je bent een Hoonhout of niet, dus uiteraard kregen wij wat paniek momentjes onderweg. Allereerst verscheen de melding dat onze motorolie ververst moest worden een uur verwijderd van Dallas. Dit gaf ons zodanig stress dat we langs de weg stopten om de wegenwachtservice van de autoverhuur te bellen. Deze aardige mevrouw deed er alles aan om ons te helpen zodat wij onze reis met een gerust hart konden vervolgen. Gelukkig zaten wij heel dicht bij een vestiging van de autoverhuur, zodat wij onze auto konden omruilen voor een andere. Zelfs toen kregen wij het voor elkaar om de afslag te missen, zodat we weer een rondje moesten rijden om weer op dezelfde plek uit te komen. Dit werd ook opgemerkt door een politieagent, die ons verdwaasd zag rondrijden. Hij reed achter ons aan, dus wij dachten gelijk dat we iets illegaals hadden gedaan. Dat zou onze dag echt compleet maken. Toen hij naast ons stond, bleek dat hij de beste bedoelingen had en vroeg: Are you lost ladies? Yes sir, kind of. Hij wees ons de weg naar de autoverhuur, die we nu wel echt gevonden hadden. Klaar om onze vervangende auto op te halen. Echter, dit zou een Dodge SUV zijn, a big car. Zouden we dan alsnog Dallas in moeten rijden met een auto zo groot als een busje? De beste man van de autoverhuur ging even dubbelchecken of het echt de olie was. Uiteindelijk bleek dat de olie ververst was, maar dat het systeem niet gereset was. Vandaar dat de melding telkens op het display kwam. Niks aan de hand dus. Wij blij, zodat we lekker verder konden rijden in deze auto. Eindelijk konden we onze weg weer vervolgen en kwamen we een uur later aan bij ons hotel in downtown Dallas. Daar zou Breanna ons opwachten met haar moeder, zodat we met twee gidsen Dallas konden verkennen. De meeste activiteiten en bezienswaardigheden liggen buiten het centrum van Dallas, wat maakt dat je echt een auto nodig hebt om dingen te zien. We zijn langs het football stadium gereden, het stadium van de paardenraces en de begraafplaats waar alle veteranen worden begraven. Op z'n Amerikaans: kijken, foto en verder. De weg terug naar downtown was druk. Overal auto's die in en uit het centrum reden. Gelukkig reed de moeder van Breanna, die al levenslange ervaring heeft met deze drukte. Zij hebben ons weer afgezet bij ons hotel, waarna mijn moeder en ik nog even een rondje hebben gelopen in het centrum. Naar de beroemde plek waar J. F. Kennedy is doodgeschoten in 1963 en ervaren hoe het is om tussen de wolkenkrabbers te lopen. Ook zagen wij twee kerken in het centrum, een heel grappig gezicht zo tussen de gigantische gebouwen. De twee voornaamste geloofsovertuigingen die ze hier aanhangen zijn Baptisme en Methodisme, beiden een stroming binnen het Protestantisme. In iedere plaats is wel een kerk te vinden, voornamelijk van het Baptisme. Het werd al snel donker en we waren moe van de reis en alle indrukken, dus we besloten naar onze hotelkamer te gaan en vroeg te slapen. De volgende dag wilden we namelijk naar Fort Worth gaan, een stad grenzend aan Dallas. De reden dat we zo snel Dallas weer verlieten was dat wij het genoeg vonden voor 1 dag. Zeker downtown zijn het vooral hotels en bedrijven die je ziet.
Maar eerst moesten we de volgende ochtend Dallas uit zien te komen. Een redelijke uitdaging voor ons. Rijd je op de meest linkerbaan en moet je ineens 4 banen opschuiven om de afslag te nemen. Met al dat verkeer in je nek. Dat was ook wel even stressen, maar we hebben het gehaald. Daarna was het alleen maar rechtdoor, totdat we Fort Worth inreden, de stad waar het westen begint. Wij gingen naar de beroemde Stockyards, waar tot 1950 koeien werden gekocht en verkocht. We reden echt het wilde westen in. Saloons langs de weg, overal kon je steak eten en koeien en paarden liepen over de weg. Dit laatste was twee keer op een dag, zodat alle toeristen de beroemde longhorns konden bewonderen. Ook werd er speciaal voor de toeristen een cowboy toneelstukje opgevoerd werd. Wij voelden ons op en top toerist, rondslenteren door de straatjes en de leuke souvenirs winkeltjes bekijken. Na een paar uur besloten we weer richting College Station te rijden. Dit was ook weer een trip van 3 uur. In Amerika is dit natuurlijk net niks. Maar onze auto zoeft lekker over de weg en is van alle gemakken voorzien. Het gekke is dat vrachtwagens ook links mogen rijden en meestal ook links blijven rijden. Je mag dan rechts inhalen, maar dat voelt heel onnatuurlijk. Halverwege de trip hadden we behoefte aan koffie en besloten dit te halen bij een McDonalds langs de weg. Gewoon een simpele latte. Maar simpel bestaat hier niet: Wat voor melk wilt u mevrouw? Wilt u een smaakje erbij? Suiker of niet? En wilt u de koude of de warme variant? Wij keken die meneer een beetje schaapachtig aan en hij begon al snel te lachen. Dit waren wij niet gewend, haha. ''Just a plain latte please''.
Dit was alvast een deel van onze avonturen. En er staan er nog veel meer op het programma. Morgen gaan we naar San Antonio, waar we ook oud & nieuw zullen vieren. Verder zullen we de Hill Country en vele kleinere plaatsjes aandoen. Misschien hebben we nog tijd om de reis te maken naar het Big Bend National park, maar dat is afhankelijk van het weer en de tijd.
Voor nu wil ik jullie alvast een super, knallend, gezond en geweldig 2017 wensen!
Veel liefs!
Het is weer tijd voor een blog. Er is veel gebeurd in 4 weken tijd. Ik zal daarom bij het begin beginnen.
Begin december was er nog volop leven in de universiteit. Iedereen was bezig met de laatste hand aan het onderzoek en leren voor examens voordat de kerstvakantie zou beginnen. Halverwege december was het dan ook redelijk uitgestorven in het gebouw. Examens waren gemaakt en de meeste studenten gingen naar hun ouderlijk huis voor de feestdagen. Ook op de verdieping waar ik werk was het niet heel druk meer. Het was echt aftellen tot de vakantie.
Op zondag 18 december, na totaal 2 uur vertraging, kon ik eindelijk mijn moeder een knuffel geven! Heelhuids aangekomen in College Station na een lange reis. De twee dagen erna ben ik nog naar de universiteit gegaan om nog wat te werken aan mijn verslag, zodat ik die nog naar mijn begeleidster kon sturen voor feedback. Op dinsdagavond 20 december konden wij de auto ophalen die we gehuurd hebben voor 3 weken. Wij dachten een leuk nederlands-achtig koekblikje te krijgen, maar het werd een iets grotere variant. Want ze hadden geen kleintjes meer.. Dan maar gelijk als een echte Amerikaan de weg op. Toch kregen wij het Spaans benauwd bij het idee door een drukke stad te moeten rijden met zo'n groot gevaarte. Dus toch maar terug om deze auto proberen om te ruilen. Dit kon pas een week later, want alle kleine auto's waren uitgeleend. Zo gezegd, zo gedaan. Blij reden wij weer naar huis met een (nog steeds wel) redelijk grote auto, maar deze kwam enigszins meer in de buurt van onze eigen Nederlandse versie. De reis kon beginnen!
Allereerst hebben we de omgeving een beetje verkend. Een tripje naar de campus, mijn werkplek en het football stadium. Ook zijn we naar een park in de buurt van College Station geweest, waarbij we het voor elkaar kregen om te verdwalen.. De buurstad Bryan was ook een bezoekje waard en de George Bush Library and Museum stond ook op ons to-do lijstje. Dit museum vertelt het levensverhaal van George Bush Senior, van jongen tot president van Amerika (1989-1993). Na een beetje in College Station gereden te hebben, wilden we wat meer avontuur op de weg. We besloten daarom een bezoekje te brengen aan Breanna, wonend in een buitenwijk van Dallas. Het was een 6-uur durende trip in totaal die wel heel relaxed verliep. Dat is wel een voordeel van Amerika: De wegen zijn er op gemaakt om met grote auto's te rijden.
En toen was het Kerst! Wij hebben deze dag heel rustig aan gedaan. Allison was deze dag ook vrij van haar werk, dus ze besloot om lekker te koken voor ons. Heerlijke kip uit de oven, met home-made muffins a la Lisa voor het toetje. En de enige echte Kerst film kon niet ontbreken: White Christmas, met Bing Crosby in de hoofdrol. In tegenstelling tot Kerst bij ons kennen ze hier maar 1 Kerstdag, dus de maandag erna was weer redelijk normaal. Wij hebben deze dag dan ook gebruikt om ons voor te bereiden op de trip naar downtown Dallas. Met dank aan Sygit navigatie en co. zijn wij uiteindelijk in Dallas aangekomen. Maar je bent een Hoonhout of niet, dus uiteraard kregen wij wat paniek momentjes onderweg. Allereerst verscheen de melding dat onze motorolie ververst moest worden een uur verwijderd van Dallas. Dit gaf ons zodanig stress dat we langs de weg stopten om de wegenwachtservice van de autoverhuur te bellen. Deze aardige mevrouw deed er alles aan om ons te helpen zodat wij onze reis met een gerust hart konden vervolgen. Gelukkig zaten wij heel dicht bij een vestiging van de autoverhuur, zodat wij onze auto konden omruilen voor een andere. Zelfs toen kregen wij het voor elkaar om de afslag te missen, zodat we weer een rondje moesten rijden om weer op dezelfde plek uit te komen. Dit werd ook opgemerkt door een politieagent, die ons verdwaasd zag rondrijden. Hij reed achter ons aan, dus wij dachten gelijk dat we iets illegaals hadden gedaan. Dat zou onze dag echt compleet maken. Toen hij naast ons stond, bleek dat hij de beste bedoelingen had en vroeg: Are you lost ladies? Yes sir, kind of. Hij wees ons de weg naar de autoverhuur, die we nu wel echt gevonden hadden. Klaar om onze vervangende auto op te halen. Echter, dit zou een Dodge SUV zijn, a big car. Zouden we dan alsnog Dallas in moeten rijden met een auto zo groot als een busje? De beste man van de autoverhuur ging even dubbelchecken of het echt de olie was. Uiteindelijk bleek dat de olie ververst was, maar dat het systeem niet gereset was. Vandaar dat de melding telkens op het display kwam. Niks aan de hand dus. Wij blij, zodat we lekker verder konden rijden in deze auto. Eindelijk konden we onze weg weer vervolgen en kwamen we een uur later aan bij ons hotel in downtown Dallas. Daar zou Breanna ons opwachten met haar moeder, zodat we met twee gidsen Dallas konden verkennen. De meeste activiteiten en bezienswaardigheden liggen buiten het centrum van Dallas, wat maakt dat je echt een auto nodig hebt om dingen te zien. We zijn langs het football stadium gereden, het stadium van de paardenraces en de begraafplaats waar alle veteranen worden begraven. Op z'n Amerikaans: kijken, foto en verder. De weg terug naar downtown was druk. Overal auto's die in en uit het centrum reden. Gelukkig reed de moeder van Breanna, die al levenslange ervaring heeft met deze drukte. Zij hebben ons weer afgezet bij ons hotel, waarna mijn moeder en ik nog even een rondje hebben gelopen in het centrum. Naar de beroemde plek waar J. F. Kennedy is doodgeschoten in 1963 en ervaren hoe het is om tussen de wolkenkrabbers te lopen. Ook zagen wij twee kerken in het centrum, een heel grappig gezicht zo tussen de gigantische gebouwen. De twee voornaamste geloofsovertuigingen die ze hier aanhangen zijn Baptisme en Methodisme, beiden een stroming binnen het Protestantisme. In iedere plaats is wel een kerk te vinden, voornamelijk van het Baptisme. Het werd al snel donker en we waren moe van de reis en alle indrukken, dus we besloten naar onze hotelkamer te gaan en vroeg te slapen. De volgende dag wilden we namelijk naar Fort Worth gaan, een stad grenzend aan Dallas. De reden dat we zo snel Dallas weer verlieten was dat wij het genoeg vonden voor 1 dag. Zeker downtown zijn het vooral hotels en bedrijven die je ziet.
Maar eerst moesten we de volgende ochtend Dallas uit zien te komen. Een redelijke uitdaging voor ons. Rijd je op de meest linkerbaan en moet je ineens 4 banen opschuiven om de afslag te nemen. Met al dat verkeer in je nek. Dat was ook wel even stressen, maar we hebben het gehaald. Daarna was het alleen maar rechtdoor, totdat we Fort Worth inreden, de stad waar het westen begint. Wij gingen naar de beroemde Stockyards, waar tot 1950 koeien werden gekocht en verkocht. We reden echt het wilde westen in. Saloons langs de weg, overal kon je steak eten en koeien en paarden liepen over de weg. Dit laatste was twee keer op een dag, zodat alle toeristen de beroemde longhorns konden bewonderen. Ook werd er speciaal voor de toeristen een cowboy toneelstukje opgevoerd werd. Wij voelden ons op en top toerist, rondslenteren door de straatjes en de leuke souvenirs winkeltjes bekijken. Na een paar uur besloten we weer richting College Station te rijden. Dit was ook weer een trip van 3 uur. In Amerika is dit natuurlijk net niks. Maar onze auto zoeft lekker over de weg en is van alle gemakken voorzien. Het gekke is dat vrachtwagens ook links mogen rijden en meestal ook links blijven rijden. Je mag dan rechts inhalen, maar dat voelt heel onnatuurlijk. Halverwege de trip hadden we behoefte aan koffie en besloten dit te halen bij een McDonalds langs de weg. Gewoon een simpele latte. Maar simpel bestaat hier niet: Wat voor melk wilt u mevrouw? Wilt u een smaakje erbij? Suiker of niet? En wilt u de koude of de warme variant? Wij keken die meneer een beetje schaapachtig aan en hij begon al snel te lachen. Dit waren wij niet gewend, haha. ''Just a plain latte please''.
Dit was alvast een deel van onze avonturen. En er staan er nog veel meer op het programma. Morgen gaan we naar San Antonio, waar we ook oud & nieuw zullen vieren. Verder zullen we de Hill Country en vele kleinere plaatsjes aandoen. Misschien hebben we nog tijd om de reis te maken naar het Big Bend National park, maar dat is afhankelijk van het weer en de tijd.
Voor nu wil ik jullie alvast een super, knallend, gezond en geweldig 2017 wensen!
Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
